Wednesday 28 March 2007

O alumnado de Literatura galega do século XX visita os escritores pontevedreses.

Ás 13´40 os 23 alumnos e alumnas saíron do Sánchez Cantón listos para leren textos preparados por eles en honor dos autores que fosen atopando. A primeira parada foi diante do Café Moderno. Alí homexearon as conversas de Daniel Castelao (Esperanza), Alexandre Bóveda (Vicente), Ramón Cabanillas (Carolina e Rebeca), Paz Andrade (Melania, Antía e Sumana), Carlos Casares (Sheila e Julia) e Manuel Quiroga (Alberto e Daniel) -que puxo a música na visita-. Seguiron pola Oliva ata unha das inspiracións pontevedresas dos últimos anos, o loro Ravachol (Romina e Sandra). Diante da emblemática Peregrina lembraron a María Victoria Moreno (Ana e Patricia) e moi cerca a casa con placa na que viviu Amado Carballo (Eugenia e Isabel). Seguiron logo ata a praza na que se honra a Alexandre Bóveda (Francisco). Baixaron poñerlle unha chaquetiña a Valle-Inclán (Laura e Carlos) pola cuestión do frío. Alí ao lado fixeron parada xunto á casa na que viviu o frade Martín Sarmiento (Ana e Alba). A visita rematou xunto á estatua do ilustre pontevedrés de adopción –Meu Pontevedra- que foi Daniel Castelao (Judhit).




6 comments:

Anonymous said...

- aprendín onde estaban tanto as figuras como placas da xente honorable e moi galega, pasei infinidade de veces por eses sitios sen decatarme. Desta forma moi literaria facemos que mentes prodixiosas galegas non caian no olvido e ao vernos alí moita xente preguntouse que farán eses? E polo menos desa forma chamamos a atención e xente que nunca se fixou nesas estatuas onte por fin o fixo. Ademais non seriamos unha verdadeira clase de literatura se non o fixésemos. Acaso os de Belas Artes non fan actividades polas rúas? Non debuxan, pintan... o que máis lles gusta. Pois nós homenaxeamos aos nosos escritores, e desta forma á nosa cultura, á nosa lingua, á nosa historia...

Anonymous said...

- o acto de onte foi unha forma diferente de escoitar literatura ao lado do seu autor, nalgúns casos nin sabiamos daquela escultura que está en certo lugar e que pasamos mil veces por diante dela sen sabermos nin a quen se representa. Ademais, así damos envexa ás clases de ciencias que se cren máis listos e despois do máis básico non saben nada de nada. Por estar xa no último ano de instituto (esperemos) pois fíxome máis ilusión porque nunca nos levan a ver nada e hai moito que ver e que aprender sen ir moi lonxe.

Anonymous said...

- Foi moi gratificante o poder homenaxear aos máis célebres escritores galegos, dado que quen sabe, se algún de nós chegará a ser un escritor galego na súa vida, estou seguro de que se poría moi ledo ao ver que uns estudantes lle fan unha homenaxe publicamente diante de toda unha cidade, así porque si, sen máis, polo simple feito de que é un bonito día de primavera.

Anonymous said...

- Aínda que a outros profesores e alumnos lles pareza unha perda de tempo, realizar este tipo de actividades resulta á fin de contas construtivo. Posiblemente utilizando estes métodos os alumnos ao recoller información e interesarse pola obra do autor aprenden máis que tendo que estudar ou facendo un exame. Para nada me parece unha perda de tempo xa que a fin de contas todos o pasamos ben expoñendo os nosos traballos.

Anonymous said...

Son unha verdadeira namorada do voso blog, disfruto moitísimo coas vosas MESTURAS e esta última actividade paréceme unha idea fantástica.
Parabéns!!

Anonymous said...

Esta actividade xa de por si moi válida por realzar o patrimonio literario e escultórico, foi realizada nunha cidade, a nosa, cuns escenarios humanizados e libres de vehículos á altura das rúas e prazas de Oviedo, Gerona, Vitoria, Toledo... valoradas por esta circunstancia.

Related Posts with Thumbnails