Tuesday 27 March 2012

De novo Vide.

Voltamos de Vide coa convicción de que a experiencia do ano pasado non foi un espexismo. Realmente esta excepcional escola unitaria debería ser visita obrigada para todos aqueles que deixaron de confiar na capacidade dun mestre, dunha mestra neste caso, de conseguir crear cada día este pequeno milagre do que Vide está, e con razón, máis que orgulloso.

Estamos estes días a revisar a documentación do 1º Congreso Estatal de Educación no Medio Rural e lemos entre as súas interesantes conclusións:

Con esta mensaxe de que outra escola é posible, e non por iso menos comprometida coa calidade, coa excelencia, quedámonos. Con esta delicada pegada, en suma, que haberá que regar para que non murche, pois entre todos e todas poderemos achegar a realidade educativa á utopía da excelencia.


Esa excelencia é a que os nenos e nenas de Vide gozan cada día.
Que dure.

videret

Con textos e imaxes de Emilio Roca, Loly Lago e Toño Martínez, preparamos este pequeno agasallo ás boas xentes de Vide.
Esperamos que vos guste.

Mellor ver en modo pantalla completa ou F11

Wednesday 21 March 2012

Type in motion: A visita.

Por fin realizamos a visita á exposición que tanto nos gusta. Pasamos unha mañá moi agradable que rematamos coa realización por parte do alumnado do título da película “Resacón en Vigo” utilizando a técnica de Stop motion. Podedes ver varios resultados no blog da exposición. Foi moi divertido e aprendemos moito. De ida en bus, de volta no tren. Transporte público, como debe ser.
.
.

resacon

Esta é a animación Slow Motion para os créditos da fascinante “Resacón en Vigo” que esperamos ver algún día.


Estes son só algúns dos exemplos dos materiais que podedes ver na mostra

"Subterranean Homesick Blues" é unha canción composta polo cantante estadounidense Bob Dylan. Foi incluída no álbum Bringing It All Back Home, editado o 22 de marzo de 1965.

Esta canción inspirou, xa en 1965, un dos primeiros vídeoclips da historia da música, no cal Dylan exhibe carteis con distintas palabras e frases da canción. Durante o episodio, o poeta Allen Ginsberg fai un cameo. Wikipedia.
Un vídeo clip feito exclusivamente con tipografía? Pois si.  En The ChildAlex Gopher pon a música e Antoine Bardou-Jacquet o deseño. A curta conta a historia do traxecto dunha parella ata o hospital onde ela dará a luz despois dunha accidentada viaxe pola cidade onde cada elemento está representado tipográficamente. Unha preciosidade.
Ludorama é unha reflexión, unha mensaxe crítica cara ás nosas formas de consumo. Calquera que vexa  todos estes logos, máis de 2.000, inmediatamente sabe de que marca estamos a falar e o que esas marcas significan. É alucinante decatarse da cantidade de memoria que utilizamos nas mensaxes publicitarias e a potencia dos mundos que estas constrúen. Nicolás Schmerkin, un dos produtores, fundador do estudo realizador Ludovic Houplain, que recibiu o Oscar á mellor curta en 2010, é un arxentino que vive en Francia.

Monday 19 March 2012

Gravando animacións

Os rapaces e rapazas de 2º ESO non paran de preparar materiais para os pequenos de Crespo Rivas.  O outro día estiveron tomando incontables fotos para unha animación moi profesional que contan que quedou impecable. Xa a veremos cando estea totalmente rematada. De momento aquí tedes o “making off”.

.

Thursday 15 March 2012

Os 15 mellores títulos de créditos na historia do cine.

O próximo luns visitaremos cun grupo de alumnado de 1ºBAC TIC a exposición Type in motion na fundación Barrié en Vigo que xa reseñamos no seu momento e que volvemos a recomendar de novo.

Despois de facer a visita o alumnado paricipará nun obradoiro  onde realizarán e editarán en video unha secuencia de créditos dunha película imaxinaria.

Por casualidade encontramos esta magnífica escolma no blog El condensador de Fluzo. Citamos

“Os títulos de crédito son moi importantes en calquera película xa que, desde o inicio, teñen a obriga de conectar co espectador, meterlle dentro da historia que se vai a contar. Desde hai varios anos, non só teñen a función de presentar aos produtores e autores da película (director, actor, produtor,etc), senón que se converteron nun elemento artístico tan importante como a propia película. Uns bos títulos de crédito fan que unha película sexa boa? Non sempre, con todo na maioría de casos si ocorre”.

E  esta é a  escolma e os comentarios sobre  algúns dos , na súa opinión, mellores créditos na historia do cine

ATRAPAME SI PUEDES

¿Cómo olvidar esta secuencia inicial de Atrapame si puedes? Estos memorables títulos de crédito fueron creados por Kuntzel y Deygas para el filme de Steven Spielberg. Una secuencia que condensa toda la historia de la película, desgranando musicalmente con una partitura de Henry Mancini.

SEVEN

Los títulos, ya clásicos, de la película Seven, creados por Imaginary Forces y Kyle Cooper, representan los siete pecados capitales de los que se habla en la película. David Fincher es conocido por su meticulosidad y lo cuidadoso que es en todos los filmes que realiza, algo que se puede observar en títulos tan visualmente atractivos y artísticos como estos.

STAR WARS

Aunque puedan parecer unos títulos no tan conseguidos como los demás, los interminables títulos de créditos de Star Wars ya han pasado a la historia del cine. En parte, gracias a la increible banda sonora compuesta por John Williams.

DRIVE

La película revelación de este último año ocupa la cuarta posición de nuestra lista de 15 mejores títulos de crédito. Nos gustan esas letras rosas en los créditos, con un cierto aire a peli de serie B. Y Ryan Gosling conduciendo su coche por las calles de Los Ángeles, con la música de Kavinsky ('Nightcall') sonando de fondo... ¿Qué más se puede pedir?

CASINO ROYALE

La vuelta de la saga James Bond en 2006, con Daniel Craig, nos trajo uno de los mejores títulos de crédito de toda la saga (quizás el mejor).

2001: UNA ODISEA EN EL ESPACIO

Más que la intro en sí, lo realmente bueno de este inicio es la música ¿Cómo olvidar este mítico tema que ya ha pasado a la historia? La obra de Richard Strauss titulada 'Así hablaba Zarathustra' es uno de los grandes temas musicales del cine. Y no podía faltar en nuestra lista.

TORO SALVAJE

Robert De Niro preparándose en el ring, en blanco y negro, y con la música de la Cavalleria Rusticana de Pietro Mascagni -tema que apareció también en El Padrino: Parte III. Increible opening para una de las mejores películas de Martin Scorsese.

SIN CITY

La música blues del comienzo, una atmósfera con cierto parecido al cine clásico de Hollywood, y la memorable actuación de Josh Harnett (probablemente una de las mejores de su carrera, aunque sólo aparezca al incio y al final de la película) hacen que el inicio de Sin City merezca estar en la lista de 15 mejores openings del cine.

LA VIDA DE BRIAN

Los Monty Python siempre se han caracterizado por un humor absurdo, lleno de sarcasmo y situaciones surrealistas. Pero algo característico de este grupo británico son sus openings, como habrán podido comprobar los seguidores de sus películas. En esta, nos intentan explicar, de una forma peculiar y surrealista, la caída de Jesucristo a no se sabe donde, la destrucción -sin sentido- de varias esculturas del imperio Romano y, finalmente, el ascenso a los cielos de la Virgen Maria.

EL RESPLANDOR

Siniestra música en el opening de la película de Kubrick, pero también técnicamente impresionante, con el seguimiento al coche por los bosques y carreteras del estado de Oregón. Como curiosidad y por si no lo sabíais, se ve la sombra de un helicóptero en el suelo.

KILL BILL vol.1

"La venganza es un plato que se sirve frío". Así comenzaba Kill Bill. Instantes después, oíamos la angustiosa respiración de Uma Thurman, agonizando y llena de sangre, producto de los golpes de Bill y sus secuaces. El tema 'Bang Bang', de Nancy Sinatra, se ha convertido en otro clásico del cine.

LA NARANJA MECÁNICA

Otra peli de Kubrick que merece estar en nuestra lista de 15 mejores openings del cine, por ese travelling inverso, y por la música Music for the Funeral of Queen Mary-March de Henry Purcell, en donde vemos a Alex y sus 'drugos' en el Milk Korova Bar, consumiendo leche plus, leche con velocentina, syntheisitiseina o drencromina, sustancias que potencian la conducta violenta, mientras planean sus próximas fechorías nocturnas

GOLDFINGER (James Bond)

Algunos la consideran la mejor película de la saga Bond. Y títulos como estos contribuyen a crear esa opinión (amén de su trama, una de las mejores de toda la saga). Respecto a la canción 'Goldfinger', está compuesta por John Barry e interpretada por Shirley Bassey.

video 

RESERVOIR DOGS

Con la música de George Barker y su 'Little Green Bag', Taratino nos presenta a la banda de criminales formada por el señor naranja, el señor blanco, el señor rosa, el señor rubio, el señor azul, el señor marron y Eddie y Joe Cabot. Imprescindible. (Podéis encontrar la intro completa y en vídeo en Youtube)


Monday 12 March 2012

Unha de contos

Sesión de gravación na biblio. Un grupo de alumnado de 2º ESO están a escenificar e gravar os contos preferidos dos pequenos do colexio infantil Crespo Rivas como parte dun proxecto Portfolio que ten coma base e punto de partida as bibliotecas dos dous centros.

A escenificación dos contos, para que poidan ser entendidos por nenos e nenas de 4 anos, correu a cargo deste grupo de alumnado que leva xa tempo preparando esceas e  textos en galego, castelán, inglés e francés.  Impecable a posta en escea, os decorados, os traxes, os complementos… e o esforzado manexo de cámara de Xose Luis Penas, como non… Haberá que ver ese video cando estea rematado.

 

 

Sunday 11 March 2012

Chabolas, fogares

Un billón de habitantes do planeta vive en chabolas, un número que probablemente quede duplicado en 2030. As características destas vivendas ofrecen unha gran variedade pero comparten unha característica común: están habitadas polos máis pobres e os socialmente excluidos.  Van desde instalacións moi fráxiles e precarias a outras máis permanentes e moito mellor mantidas pero adoitan carecer de auga corrente, electricidade e servizos sanitarios.

Todas as imaxes estan tomadas da reportaxe fotográfica que atopamos en The Big Pîcture.  Fixemos unha escolma de fotos pero se visitades a páxina podedes ver o documento completo. Tamén mantemos os pés de foto e a autoría das imaxes tal e como aparecen no documento orixinal.

Antes das devanditas imaxes podedes ver un documento sobre as barracas do Somorrostro  en Barcelona e unha curiosa reportaxe protagonizado por unha muller que volve ao lugar que habitou de nena hai máis de 20 anos.

 

bp3

Cambodian woman sits near her baby as residents are evicted from a slum village in the centre of Phnom Penh, Jan. 4, 2012. (Tang Chhin Sothy/AFP/Getty Images) #

bp4

A Cambodian woman salvages some belongings after the forced eviction of residents from a slum village, Jan. 4, 2012. (Tang Chhin Sothy/AFP/Getty Images) #

bp10
Afghan refugee children stand at the main gate of their muddy house at a slum on the outskirts of Islamabad, Jan. 4, 2012. (Anjum Naveed/Associated Press) #
bp11
Pakistani boys compete in a wheelbarrow race at a slum on the outskirts of Islamabad, Jan. 3, 2012. (Anjum Naveed/Associated Press) #
bp13

Two Afghan refugee girls and a boy make their way through a muddy alley, following a rainy night, in a slum on the outskirts of Islamabad, Pakistan, Jan. 16, 2012. (Muhammed Muheisen/Associated Press) #

bp14
An Afghan refugee girl stands in a muddy alley, following a rainy night, Jan. 16, 2012. (Muhammed Muheisen/Associated Press) #
bp15
A Pakistani family gathers round a fire inside a shanty, to warm themselves during a cold evening, in a slum in Islamabad, Pakistan, Jan. 13, 2012. (Muhammed Muheisen/Associated Press) #
bp18
A Pakistani woman washes clothes outside her house in the slum area of Lahore, Jan. 8, 2012.  (Arif Ali/AFP/Getty Images) #
bp19
An Afghan refugee boy, Hikmat Agha, 4, waits to start his daily class, to learn how to recite verses from the Quran, in a mosque in a slum on the outskirts of Islamabad, Pakistan, Jan. 18, 2012. (Muhammed Muheisen/Associated Press) #
bp20
Afghan refugee girls attend a daily class to learn how to recite verses from the Quran, in a mosque in a slum on the outskirts of Islamabad, Jan. 18, 2012. (Muhammed Muheisen/Associated Press) #
bp22
Slum dwellers search for their belongings through the debris after a fire in Kolkata, India, Jan. 23, 2012. (Bikas Das/Associated Press) #
bp26
An Indian woman sleeps outdoors in a shanty area in Hyderabad, India, Jan. 11, 2012. India has about 93 million slum dwellers. (Mahesh Kumar A./Associated Press) #
bp27
An Indian bride, who is a pavement dweller, waits for her wedding ceremony, which will be performed on a street in Mumbai, Jan. 11, 2012. (Rafiq Maqbool/Associated Press) #
bp29
A child is administered polio drops at a slum by a mobile unit during an anti-polio drive in New Delhi, Jan. 15, 2012. (Saurabh Das/Associated Press) #
bp30
Mohammed Shamim Sheikh, who suffers from multi-drug-resistant tuberculosis, listens to a social worker at his home in a slum on the outskirts of Mumbai, Jan. 16, 2012. (Rafiq Maqbool/Associated Press) #
bp34
An elevated view of the Indian national flag on a wall of the Dharavi slum, Jan. 24, 2012. (Rafiq Maqbool/Associated Press) #
bp35
Residents of the Pinheirinho slum stand ready to defend their neighborhood from police they expect to arrive with a court order to evict them from their homes, in Sao Jose dos Campos, 50 miles (80 kms) northeast of Sao Paulo, Jan. 13, 2012. (Marcelo Alves/Reuters)
bp46
A woman walks past a grain shop at a market in the Kibera slum of the Kenyan capital Nairobi, Jan. 20, 201.  (Noor Khamis/Reuters) # 
bp51
Sisters Benedicta Macole and Susana Ritope Macole, survey twisted scraps of metal roofing, all that remains of the house where they grew up, after a fire ravaged part the New Building slum neighborhood, Jan. 24, 2012. (Rebecca Blackwell/Associated Press) #
bp53
Local residents crowd around a fire truck in the main street of the New Building slum neighborhood, where a fire ravaged dozens of homes, Jan. 23, 2012. (Rebecca Blackwell/Associated Press) #

Friday 9 March 2012

Temos que facer famoso a Joseph Kony.

Joseph Kony leva 25 anos cometendo atrocidades en Uganda  impunemente.
A súa  guerrilla secuestrou, segundo Unicef, a máis de 20.000 nenos e nenas: a eles convérteos en soldados; a elas, en escravas sexuais. E organiza mutilacions de nariz, orellas, beizos e extremidades contra civís...
Pero os correspondentes organismos internacionais - a pesar de ser unha das persoas máis buscadas do mundo- non parecían especialmente interesados no personaxe ata sentir o sopro da opinión pública nas súas costas.
Este chegou, inesperadamente, co documental KONY 2012: nunha semana, foi visto en YouTube case 50 millóns de veces, con 1.097.955 "Gústame" .
Seica é un pouco longo para os tempos que corren pero está moi ben contado. É unha mostra do que permiten os novos soportes de comunicación na rede en termos de activismo viral e tamén de solidariedade global:

Thursday 8 March 2012

8 de Marzo. Día Internacional das mulleres. A arte como axente de cambio

Como todos os años,  neste 8 de marzo celébranse centos, miles de actos por todo o mundo para conmemorar os logros económicos, sociais e políticos que, aos poucos, van cambiando a realidade cotiá das mulleres.  Entre todas estas iniciativas queremos celebrar o día comentando de novo  a idea defendida desde Art Works for Change que propón a arte, a música, a creatividade como potentes instrumentos de concienciación e cambio social. A través desta iniciativa soubemos de artistas que non coñecíamos como as que nesta ocasión queremos presentarvos, sen tempo apenas para profundizar na súa obra, ás veces moi difícil de rastrexar na rede.
Atopamos alguns exemplos da obra destas mulleres para poder compoñer para vós esta  pequena e apresurada escolma e prometemos voltar máis detenidamente para informar dalgunhas delas,  para nós descoñecidas ata agora,  que nos pareceron especialmente interesantes. De momento aquí tedes esta breve primicia.

Tamén, a través da mesma  iniciativa,  atopamos este video cunha entrevista á compositora de hip hop Sister Fa, activista e defensora dos dereitos humanos.
.

 
 
diouf
Cheikh Diouf
felicite
Feilicité Codjo
wangechi
Wangechi Mutu
2
Wangechi Mutu II
wangechi 3
Wangechi Mutu III
kadidjatou
Khadidjatou Sow
amal kenawy
Amal Kenaway

Sister Fa AWFC from ZAP Zoetrope Aubry Productions on Vimeo.

Tuesday 6 March 2012

Ya no sé que hacer conmigo. Type in motion

Hai xa tempo que pensamos compartir este tema  co que nos sentimos moi identificad@s nestes tempos que non axudan precisamente a aliviar a nosa proverbial confusión. Trátase de “Ya no sé que hacer conmigo” de El cuarteto de Nos. Cal foi a nosa sorpresa cando atopamos o videoclip na exposición Type in motion na Fundación Barrié, en Vigo. Por certo que o evento é totalmente recomendable; pasaredes un rato delicioso se tedes tempo para visitar esta mostra tan orixinal organizada en colaboración co Museo De Deseño de Zurich.

“A mostra ofrece un completo panorama da escena creativa internacional baseándose en obras experimentais onde a tipografía asume o protagonismo. A exposición aproxima ao público a visión de deseñadores novos que exploran os novos formatos con imaxinación, ampliando as nosas oportunidades de ler o mundo”.

Animádevos. Ata o 1 de Abril. Fundación Barrié. Policarpo Sanz, 31. Vigo

 

Monday 5 March 2012

Lucio Dalla. Caruso. Historia da canción

Para o deleite de todos, compartimos esta curiosa historia que atopamos na rede relativa á marabillosa canción do recentemente falecido Lucio Dalla. Podedes escoitar as dúas versións, a orixinal de Lucio Dalla e a de Pavarotti.

O texto da versión en español e a historia da que falamos están copiadas da páxina Letra y traducción en español de canciones italianas.

 
 
 
 

.
Caruso¹ – Lucio Dalla²

Qui dove il mare luccica
e tira forte il vento
su una vecchia terrazza
davanti al golfo di Surriento
un uomo abbraccia una ragazza
dopo che aveva pianto
poi si schiarisce la voce
e ricomincia il canto.
Te voglio bene assaie
ma tanto tanto bene sai
è una catena ormai
che scioglie il sangue dint'e vene sai³.
Vide le luci in mezzo al mare
pensò alle notti là in America
ma erano solo le lampare*
e la bianca scia di un' elica.
Sentì il dolore nella musica,
si alzò dal pianoforte
ma quando vide la luna uscire da una nuvola
gli sembrò dolce anche la morte.
Guardò negli occhi la ragazza,
quegli occhi verdi come il mare,
poi all'improvviso uscì una lacrima
e lui credette di affogare.
Te voglio bene assaie
ma tanto tanto bene sai
è una catena ormai
che scioglie il sangue dint'e vene sai.
Potenza della lirica
dove ogni dramma è un falso
che con un po' di trucco e con la mimica
puoi diventare un altro.
Ma due occhi che ti guardano
così vicini e veri
ti fan scordare le parole,
confondono i pensieri.
Così diventa tutto piccolo,
anche le notti là in America,
ti volti e vedi la tua vita
come la scia di un'elica.
Ma sì, è la vita che finisce,
ma lui non ci pensò poi tanto
anzi si sentiva già felice
e ricominciò il suo canto.
Te voglio bene assaie
ma tanto tanto bene sai
è una catena ormai
che scioglie il sangue dint'e vene sai

Caruso¹ – Lucio Dalla²
Aquí donde el mar reluce
y sopla fuerte el viento
sobre una vieja terraza
frente al golfo de Sorrento
un hombre abraza a una muchacha
después de que había llorado
luego se aclara la voz
y vuelve a dar comienzo al canto.
Te quiero mucho,
pero mucho, mucho, sabes...
es un cadena ahora
que funde la sangre en las venas, sabes...
Vio las luces dentro del mar,
pensó en las noches allí en América
pero sólo era el reflejo de algunos barcos
y la blanca estela de una hélice.
Sintió el dolor en la música,
se levantó del piano
pero cuando vio la luna salir tras una nube
le pareció dulce incluso la muerte.
Miró en los ojos la muchacha,
esos ojos tan verdes como el mar
luego de repente salió una lágrima
y él creyó de ahogar.
Te quiero mucho
pero mucho, mucho, sabes...
es un cadena ahora
que funde la sangre en las venas, sabes...
Fuerza de la lírica
donde cada drama es un falso,
donde con un buen maquillaje y con la mímica
puedes llegar a ser otro.
Pero dos ojos que te miran
tan cercanos y tan auténtícos,
te hacen olvidar palabras,
confunden pensamientos.
Así todo parece tan pequeño,
también las noches allí en América
miras atrás y ves tu vida
como la estela de una hélice.
Sí, es la vida que se acaba
sin embargo él no lo pensó tanto
por el contrario, se sentía ya feliz
y volvió a comenzar su canto.
Te quiero mucho
pero mucho, mucho, sabes...
es un cadena ahora
que funde la sangre en las venas, sabes
...

¹Caruso es el appellido de un famoso cantante napolitano (Enrico Caruso) de Sorrento, una ciudad cerca del golfo de Nápoles.

²HISTORIA DE LA CANCION "CARUSO"- La primera y original versión de esta canción fue escrita y cantada por Lucio Dalla, que dedicó esta canción a Caruso después de haber estado en Sorrento y haber quedado impresionado por la belleza de esta ciudad.

A Lucio Dalla se le estropeó el barco y en Sorrento solo había disponible el lujoso apartamento en el Grand Hotel Excelsior Vittoria, donde Caruso vivió los dos últimos meses de su vida y donde se conservaban intactos sus libros, sus fotografías y su piano.

Angelo, que tenía un bar en el puerto le contó esta historia ... y él nos la regala con música. Caruso estaba enfermo de cáncer en la garganta y sabía que tenía los días contados pero eso no le impedía dar lecciones de canto a una joven de la cual estaba enamorado. Una noche de mucho calor no quiso renunciar a cantar para ella que lo miraba con admiración, así que, aún encontrándose mal, hizo llevar el piano a la terraza que daba al puerto y empezó a cantar una apasionada declaración de amor y sufrimiento. Su voz era potente y los pescadores, oyéndole, regresaron al puerto y se quedaron anclados bajo la terraza. Las luces de las barcas eran tantas que parecian estrellas o quizás las luces de los rascacielos de Nueva York... Caruso no perdió las fuerzas y siguió cantando sumergiéndose en los ojos de la muchacha apoyada al piano. Esa noche su estado empeoró. Dos días más tarde, el 2 de agosto de 1921, moría en Nápoles. Esta canción narra el drama de esa noche... con luces y sombras del pasado... con muerte y vida...

Un hombre enfermo que busca en los ojos de la muchacha un futuro que ya no existe...

Un testamento de amor... este fue su último concierto... y este fue su excepcional público... el mar, las estrellas, los pescadores, las luces de las barcas y su amada...

Fuente: nuevopatio.blogspot.com

³El estribillo de la canción no está en italiano, sino en el dialecto napolitano... ¡por eso cuesta mucho entenderlo!

*Lampàra: es un tipo de iluminación que los pescadores usan para ir a pescar por la noche y que ha dado el nombre también a los mismos barcos de pescadores.

 

Related Posts with Thumbnails