A forza da poesía dixital

Falando de poesía estes días atopamos esta potentísima creación na web do artista e poeta australiano Jason Nelson. Paga a pena curiosear un intre e botar unha ollada as súas criaturas que aparentemente ofrecen ilimitadas posibilidades de interacción cos diferentes sons, cores, textos e toda sorte de inesperadas composicións  que non deixan indiferente ao  sorprendido “lector”.

Día Mundial da Poesía

Hoxe é o Día mundial da Poesía.

Hai uns días en Vigo Joan Báez sorprendeu a todos con esta preciosidade

Mentres haxa poetas haberá vida..!

 

Día do Pai

 

Está Galicia dispuesta a perder también su lengua tras haber consentido la ruina de sus costas, el deterioro histórico de sus villas, la vulgarización de sus ciudades y la destrucción de buena parte de su medio natural?

Fermín Bouza, prensa do día 19 e marzo de 2010, Día do Pai...

Durante meses estiveron dándolle voltas á agulla de marear polos famosos tres terzos... Agora, de súpeto, esquécese a xenial ocorrencia dos tres terzos e lánzase un discurso de recambio: o do presunto equilibrio. Que pasou co inglés?... pois pasou que se xogaba de farol... mentres na realidade se estaban a recortar os orzamentos das escolas oficiais de idiomas en toda Galicia

Manuel Rivas, prensa do día 19 e marzo de 2010, Día do Pai...

Triste é o cantar que cantamos...

Rosalía, nai e señora.... o día 19 e marzo de 2010, Día do Pai...

Agora cómprevos dicir, mozos da nosa Terra, se pensades seguir indo costa abaixo polo tempo ou encarados co porvir... Cómpre romper a marcha pola mesma estrada que fagamos cos nosos pasos e afrontar nela unha peregrinaxe sen chegada, porque en cada relanzo do camiño agárdanos unha voz que nos berra: ¡Máis alá!

Manuel Antonio, galego e poeta... no día 19 e marzo de 2010, Día do Pai...

Os tempos son chegados...

Eduardo Pondal, no Himno ... no día 19 e marzo de 2010, Día do Pai...

Fotografías sorprendentes

Un Einstein moi relaxado en  bicicleta, dirixibles, mozas da Luftwaffe ledas e riseiras…facetas diferentes e descoñecidas dun tempo que xa é historia. Paga a pena

Jeu

Curta de Georges Schwizgebel na que o espectador participa dun escenario mutante en continua transformación que dalgún xeito evoca o  desordenado ritmo das nosas vidas.  Recollido en start watching

De Usuahia a la Quiaca

Video do magnífico tema de Gustavo Santaolalla  De Usuahia a la Quiaca, da película Diarios de Motocicleta.

Exemplo de glog: “Balzac y la joven costurera china” de Dai Sijie

Glog como resumo final das actividades e temas que tratamos ao fio da lectura deste interesante libro nas sesións presenciais do club de lectura  “Tinta Viva”

Miguel Delibes no club de lectura “Tinta Viva”

Decidimos en “Tinta Viva” que imos facer propostas de lecturas  entre todos os membros do club: cada persoa ten que estar preparada para defender unha proposta cando rematemos un libro e discutiremos todas ata acadar un acordo.  Estabamos máis que dispostos a acometer a lectura de “Memorias dunha vaca” de Bernardo Atxaga cando a persoa que a propuxo, mandou a seguinte mensaxe ó foro do club:

“Ben, hoxe ás 7 da mañá morreu en Valladolid Miguel Delibes como moitos saberedes. Aínda que só lin unha novela del (que me fascinou, por certo), este feito apéname moitísimo. En resumo querendo facer a nosa humilde homenaxe a este xenial escritor e mellor persoa, David Tilve e mais eu decidimos propor un dos seus títulos para ler no noso clube tales como:
-5 horas con Mario
-El hereje
-El príncipe destronado
-El camino
-Los Santos Inocentes
-La sombra del ciprés es alargada
-Calquera outra novela súa que conveñades oportuna
-Las ratas mellor que non porque xa a lin pero recoméndolla a todo o mundo. Para min é un libro de VERDADEIRA lectura obrigatoria”.

Aceptamos, como non. Na próxima reunión decidiremos que obra de Delibes imos ler.

“Admiremos al hombre auténtico de veras,
que sabe organizar su vivir y sus libros,
muy al tanto de todo, sin inclinarse a nada,
porque son tan ajenos
al manantial continuo de gran inspiración;
Auténtico vivir cuajado en escritura
límpida, magistral, y así tan convincente,
un arte narrativo que recrea
campo y ciudad, sus luces y sus ideas,
profundos los paisajes minuciosos,
vegetaciones, hombres, animales,
en medio el cazador”.
*
(Versos dedicados de Jorge Guillén)

 

Titorial Glog

Informamos a algúns compañeiros das características dos Glogs e están bastante contentos, en principio, coas súas posibilidades. Como comentabamos no post anterior, parécenos unha alternativa moi viable para que o alumnado faga exposicións orais substituíndo ou complementando ás presentacións en PowerPoint. Integra videos, arquivos de son, textos, ligazóns, imaxes, e toda sorte de efectos, fondos e material gráfico.  Compatible con Blogger, proporciona un código html de formato máis pequeno para publicar nun post coa opción de visionado a tamaño completo. Moi intuitivo e dinámico. Gústanos.

Como curiosidade e exemplificación do seu uso atopamos na rede este grupo enteiro de alumnado facendo por parellas pequenas investigacións sobre un mesmo tema utilizando esta ferramenta. Evidentemente os resultados son desiguais e variados, pero penso que é un exemplo moi ilustrativo das posibilidades desta nova opción  2.0 tan aberta e suxestiva.

Abrir unha conta en Glogster e este titorial é todo o que precisamos. Recollimos o titorial en Blog de matemáticas e TIC

Xulia

Xulia ten seis anos e fala seis linguas: galego, francés, castelán, inglés, portugués, neerlandés, e algunha outra. Vive entre Bruxelas e Vigo.

Vía Eu falo

Ao redor do 8 de marzo: Cartaces e Glogster

Aproveitando a data facemos unha pequena proba en Glogster para ver que tal vai e a verdade é que cun pouco de tempo e paciencia, pódense facer composicións bastante sinxelas de montar con diversos materiais e un resultado moi atractivo. Utilizamos cartaces do portal de Good 50x70, interesante iniciativa que utiliza a creatividade para chamar a atención sobre este e outros temas nunca solventados.

Xa vedes que a montaxe pódese ver a tamaño xigante e  é compatible con case todas as plataformas. Está ben para composicións do alumnado, penso, porque é moi sinxela e permite insertar videos, sons, textos…. Haberá que investigar a versión para fins educativos. Aínda non tivemos tempo.

Voando entre homes

Tedes que escoitar esta gravación  na que a Eva Herrera, unha das 150 mulleres piloto en España nun censo de 6.000 pilotos, fala da súa cotidianidade. Fonte Cadena SER

Mensaxe do secretario Xeral da ONU co gallo do Día Internacional das Mulleres 2010

Laura Sáez: Muller Traballadora en Oxford ocupada no Galego, no Toxo e nas Vacas.

Son moitas as mulleres que andaron e andan na procura de toxo e tamén moitas as que coidan as vacas, pero non adoitamos atopar unha tradutora que se vai aos montes próximos a Oxford para buscar toxo co que engalanar a sala na que Manuel Rivas acaba de presentar a versión inglesa de Os libros arden mal.

A verdade é que mentres por aquí non parecemos poñer moito empeño na defensa do idioma galego por iso de que non é unha lingua global, nun dos templos ingleses do coñecemento, prestixiosos profesores do Quenn’s College como John Rutheford , tradutor ao inglés entre outras obras de El Quijote, ocúpanse de propagar a cultura que agroma en Galicia. Neste labor está a ter como aliada a Laura Sáez quen tampouco esquece as vacas, traducindo ao galego e publicando desde a editorial Patasdepeixe un novo libro para nenas e cativos co engaiolante título de A vaca que puxo un ovo, de Andy Cutbill .

  Non deixa de ser gratificante comprobar os logros que pouco a pouco van acadando as mulleres traballadoras galegas.

Ao redor do 8 de Marzo: Mulleres que nutren muros

Queremos falarvos nestas datas das mulleres Meena en Rajastán, India, e da súa arte coñecida como Mandana. Consiste basicamente en decorar colectivamente o chan e as paredes dos seus fogares, prestando especial atención aos muros exteriores dos mesmos co que a súa arte adquire matices moi interesantes ao redefinir os espazos sociais e os roles que tradicionalmente son asignados ás mulleres nestas sociedades rurais, nalgunhas das cales, como é o caso, as mulleres levan a cabeza cuberta cando saen ao exterior.
Tamén fainos pensar de novo na lixereza coa que a miúdo etiquetamos unha manifestación da creatividade  ben como arte ou ben como simple mostra artesanal merecedora, como moito, dalgún estudo etnográfico. Que é, pois, arte?. Por que a creatividade de tantas mulleres foi tradicionalmente ignorada? Por que estas e outras excelentes manifestacións xurdidas no ámbito doméstico e cotián non contan? É arte só aquilo polo que pagamos nunha galería ou admiramos nun museo?. Non pode haber arte de balde? Ten que estar  indisolublemente asociado ao pracer, ao lecer e ao diñeiro? Non pode ter a arte unha dimensión social , non pode haber arte colectiva? Non pode ser efémera a arte? Non pode variar coas estacións, cos acontecementos da comunidade como fan estas mulleres que cambian constantemente os motivos das paredes das súas aldeas?. Elas saben que canto máis fermoso e coidadoso é o seu traballo, vólvese máis fráxil  ao sol, ao vento e a choiva. Aínda así non escatiman esforzos con cada cambio de estación, con cada voda, con cada festival Así nos recordan a fraxilidade da beleza, fálannos do efémero da vida, da morte, da renovación. E sobre todo son a proba de que a creatividade debe formar parte e enriquecer a vida cotiá, non ser un luxo reservado a uns cantos afortunados que xa teñen as necesidades básicas sobradamente aseguradas.

Faise necesaria unha nova e máis ampla definición de arte e as súas posibilidades. Quizais estas manifestacións das mulleres Meena e outras semellantes poidan saír algún día dos seus nichos antropolóxicos e dar cabida a prácticas artísticas máis amplas e liberadoras onde o público e o privado poidan interactuar con máis enriquecemento mutuo.

Deixámosvos  con este documento do libro “Nurturing walls. Animal Art by Meena Women”,  de onde  proceden as ideas arriba expostas.

Nurturing Walls: Animal Art by Meena Women
Copyright © 2008 Tara Books Pvt. Ltd
For the photographs : Madan Meena
For the text: Gita Wolf and Madan Meena for their respective essays
Design: Natasha Chandani, localfarang.com
Production: C Arumugam
Printed and bound in India by AMM Screens

“Gotta keep reading” con letra

 

 

O mar de Kuroshio

O chamado mar de Kurosio é o elemento principal do acuario de Okinawa en Xapón. Contén 7.500 metros cúbicos de auga e é o segundo tanque acrílico máis grande do mundo. Ten unhas dimensións enormes 22.5 metros de longo por 8.2 de ancho. As paredes teñen un grosor de 60 centímetros. Podedes ver tiburóns balea e raias como unha das atraccións principais. Pódese descargar aquí un fondo de pantalla. Podedes ver o vídeo en pantalla completa porque ten unha moi boa resolución. O tema principal é “Please don´t go” de Barcelona.

Breve Historia de case todo

Simpático  exercicio feito con máis de 2000 sinxelos debuxos  a bolígrafo. Gustounos moito. Moi refrescante.
Atopámolo no Recogedor