Sunday 18 January 2009

A voz da poesía israelí: Aharon Shabtai acusa

Un grupo de poetas e artistas israelís uníronse para producir unha publicación que chama ao fin do conflito armado na Franxa de Gaza. Acaban de publicarse os primeiros 1000 exemplares
A decisión de producir o libro tomouse durante unha concentración contra a campaña militar en Gaza, fronte á casa do ministro de Defensa israelí, Ehud Barak, o xoves pasado.
Un dos promotores da iniciativa é o poeta israelí
AHARON SHABTAI , que desde hai xa tempo vén opoñéndose sistematicamente á política do seu país no concernente ao conflito árabe-israeli.

Deixámosvos algúns fragmentos que nos gustaron especialmente.

( As traducións non teñen pretensión de calidade ou rigor absoluto)

 Aharon_Shabtai-2

Cultura


O soldado, que se tomou o seu tempo en visitar museos,
cando apunta a súa arma
á cabeza dun rapaz,
actúa como un embaixador da Cultura:
actualiza e recicla
os bocetos de Goya
e o Guernica
.

Nostalxia

Ah Terra, Terra Miña,
en cada sandalia,
en cada fibra
dos meus pantalóns
como te amei.

Podería escribir salmos
á túa ensalada de cebola
con queixo branco.

E agora ¿con quen me atoparei
cando entre ao restaurante?
¿Cos carcereiros de Gramsci?
¿Que voz sairá da fiestra
que dá á rúa?

E cando todo remate, querido lector,
¿en que banquiños
deberemos sentarnos
os que gritamos
¡Morte aos árabes!?
e aqueles que nada quixemos saber?

Sobre tradución de Gerardo Lewin

PALESTINA1

 SOL

Sol, oh Sol

Sol, oh sol,
¿como é que brillas
e o país escurécese?

Nin sequera unha folla de luz
penetra nas cabezas
e xa non hai raios
nas cámaras do corazón.

¿Como é que o teu resplandor
derrámase en balde
sobre os soldados e os ladróns de terra
en Bidu, Budrus, e Bil’in?

Como é que ilumina
a túa lámpada o camiño
a aqueles que golpean anciáns
e envenenan os pozos?
Sol, oh sol,
es, parece, non un sol
senón apenas un anaco de excremento

3 comments:

olga said...

La poesía es un arma cargada de futuro:

Se dicen los poemas
que ensanchan los pulmones de cuantos, asfixiados,
piden ser, piden ritmo,
piden ley para aquello que sienten excesivo.

Gabriel Celaya
... e que así sexa.

Gerardo said...

Gracias por la publicación y por la mención. Un gran saludo desde Buenos Aires. GL

MESTURAS said...

En todo caso, gracias a tí, Gerardo, por la traducción y por darnos a conocer a Aharon Shabtai y a su necesaria voz sobre el tema.
Saludos desde Pontevedra, Galicia.

Related Posts with Thumbnails