Hoxe en día non abundan as directoras de cine pero en 1943 era realmente excepcional, mais neste ano Maya Daren presenta unha curtametraxe de estilo surrealista que é considerada coma unha auténtica obra de arte.
De que trata?
É suficientemente polisémica como para que cada quen lle dea unha interpretación diferente. En Meshes of the Afternoon (As trampas da tarde) os soños, os desexos reprimidos, a morte, amósanse nunha especie de poema realizado con imaxes, onde unha moza se encontra cun estraño personaxe que ten por rostro un espello, encontro repetido desde distintas perspectivas que poden xerar unha certa distorsión do tempo.
Quizais este filme pode servirnos de desculpa para iniciar unha reflexión sobre as caras da morte neste momento en que parece absolutamente necesario establecer un diálogo social sobre a loucura das mortes temidas polas mulleres maltratadas, sobre a morte desexada por persoas que como a francesa Chantal Sébire reivindican o seu dereito a morrer, sobre milleiros de mortes forzadas en Iraq, Palestina, Somalia ....
Malia a pouca calidade desta copia merece a pena dedicar 13 minutos a ver esta curtametraxe.
No comments:
Post a Comment