Que describiremos?
Cantos sons lembraremos?
Mesmo se nunha segunda oportunidade se explicita que busquemos sons na nosa memoria, cantos agromaremos?
Probablemente ao facer esta ou similares experiencias poderemos comprobar que temos reducida a nosa paisaxe a imaxes visuais, e habituados ao ruído, non gozamos do silencio nin dos sons que constantemente chegan a nós e que apenas percibimos.
Como Muray Schafer mantén os sons dunha localidade tamén conforman a súa identidade tanto como a arquitectura, a lingua, a comidas, as formas de vestir dos seus habitantes. Este concepto tan peculiar da paisaxe (soundscape) está a ser considerado en profundidade tanto desde o punto de vista de compositores como de arquitectos e urbanistas.
Recomendamos vivamente a delicada proposta de Hildegard Westerkamp onde podemos encontrar instrucións precisas para realizar este suxestivo e diferente paseo sonoro
Realmente é todo un mundo por explorar, se queredes profundizar no tema podedes visitar ou botar unha ollada a esta interesante páxina onde podedes realizar diversas viaxes sonoras ou construir a vosa propia paisaxe.
Por desgraza, estes espazos sonoros ou de silencio tamén son vulnerables e fácilmente contaminados por ruídos que impiden a comunicación. Hai pouco tempo mencionábamos o controvertido uso do chamado Mosquito para disuadir á mocidade de frecuentar determinados lugares con sons desagradables que só eles poden escoitar. Vemos como o ruído pódese convertir nunha poderosa arma de control social e tamén nunha fonte de interminables problemas para as persoas que o soportan por diferentes circunstancias. Existen asociacións de activistas contra o ruído e sitios contra a contaminación acústica.
E para rematar podedes botar unha ollada a este interesante video gravado no Centro Galego de Arte Contemporánea onde 8 persoas cantan unha paisaxe sonora da cidade.
Posts
No comments:
Post a Comment